Willy Vittali

Kwan yu

Emile en John gingen al vroeg op pad, de oud T-Ford reed krakend de pont op die hen naar de andere kant van het IJ zou brengen. Ze rolden hun sjaggie en floten naar de meisjes die de pont op fietsten. Ze hadden succes. Ze waren respectievelijk negentien en twintig jaar oud, de een donker en de ander blond. Geliefd bij de meisjes en menig hart ging dan ook sneller kloppen als de T-Ford langs tufte. Ze waren op weg naar een sloopklusje. John mijn broer en tevens de zoon van de baas en Emile mijn verloofde hadden er zin in. Ze konden de aandacht van de meisjes wel waarderen. Ze gooiden wat brood uit het raampje voor de meeuwen die krijsend over de auto heen en weer vlogen.
De overtocht stelde niet veel voor en binnen een mum van tijd reden ze in de richting van de zeedijk.
Een spannende buurt voor twee jonge mannen. Het opgegeven adres bleek een oud verlaten Chineesrestaurant te zijn. Op de eerste etage moest de schoorsteen worden weg gesloopt. De auto werd onder het raam geparkeerd, nog niet gehinderd door enige vorm van regels en parkeermeters bleef het ding daar staan tot de laadbak gevuld zou zijn met af te voeren puin.

Lees meer >> | 2608 keer bekeken

Over kunst

Kunst is een weerspiegeling van onze maatschappij, een afdruk van bevindingen en indrukken van individuen. Wij leven in een tijd van tegenstellingen. Verschrikkelijke oorlogen en natuurrampen voltrekken zich terwijl wij ons gezapig leventje leiden in onze geciviliseerde maatschappij.

Wij bezien de afschuwelijkste gebeurtenissen met een afstandelijkheid die griezelig is. Zo tref je dus in de kunst de welvaart en het afgrijzen aan.

Er zijn kunstenaars die willen shockeren en zo aandacht vragen voor de verschrikkingen van deze tijd. Laatst las ik in de krant dat een kunstenaar zijn werk gebruikte om er mee om zich heen te slaan. Toch vond hij het gek dat zijn werk niet zo gewenst was. Wie kijkt er nu naar een schilderij dat bedoeld is als een slag in het gelaat.

Er zijn kunstenaars en schrijvers die in de kunst vluchten om de lelijkheid van de wereld niet te hoeven zien. Deze schilderen onze droomwereld of de wereld zoals wij deze graag zouden zien.
Ze schilderen en beschrijven de kleuren van de hemel.
Een vlucht naar de hemel of een confrontatie met de hel.
Alles is mogelijk in onze vrije maatschappij.

Mij inspireert de door de natuur geschonken schoonheid van kleur die los staat van alle ellende. De natuur die in zijn pure vorm schoonheid en wreedheid laat zien. De wereld een beetje mooier maken dan zij al is. Deze schoonheid te laten zien, een eigen realiteit te creëren is een drang die niet is te stoppen. En in de taal schuilt het vermogen om je hart te laten spreken.
Al die dingen te zeggen die je voelt en denkt. We zijn begenadigd dat we ons zo kunnen manifesteren.
Kunst is een gave; de taal een prachtig voertuig om ideeën bij anderen te brengen.

Schilderen een overdracht van emotie door kleur. Proberen de wereld mooier te laten lijken is een povere manier de ellende en wreedheid te vergeten en anderen te laten delen in schoonheid. In de prehistorie versierden de primitieve mensen hun grotten en hun lichaam al. Een uiting van bewustzijn en de neiging te delen en anderen te behagen. Opscheppen over hun prestaties.

Of ik nu een bloem schilder of een naakte vrouw; mijn geest wil er aan mee doen, mijn stemming bepaalt de kleur en de intensiteit van het beeld.
En bepaalt hoe ik mij manifesteer in mijn omgeving.
Sommigen minachten de schoonheid en willen deze belachelijk maken ten aan zien van alles wat reeds is gepresteerd op kunstgebied.
Deductie of vereenvoudiging van kleur en lijn, experimentele gevoelsuitingen. Steeds maar weer de vernieuwende trend, iets doen dat nog nimmer is gedaan. Iets doen wat spraakmakend wordt bevonden. Na de Stijl, de Cobra, volgen steeds andere stromingen elkaar op. Mocht het een poosje geleden nergens op lijken, nu mag dat ineens weer wel. Een vaas bloemen mag zowaar weer en een portret mag gewoon weer lijken.

De kunst wordt gevolgd als de mode. Licht, donker, kort, lang. Een herhaling in het kwadraat.
Zwart-wit, een kleur of pastel. Alles komt retour, alles is passé.
Wanneer een kunstenaar of schrijver gewoon zichzelf is en laat zien wie hij is zonder iedereen naar de pijpen te dansen; blijkt het toch altijd weer dat daar de uniciteit in terug te vinden is waar elk mens naar op zoek is.
Het is ook niet altijd mogelijk tot in het uiterste jezelf te zijn. Zelf schep ik genoegen in mijn dromen te verbeelden, beelden die me bij blijven voeg ik samen met indrukken van alle dag tot schilderijen. Ze staan ver buiten de werkelijkheid, soms herkent iemand je gevoel of je impressie. Ik noem het mijn ‘buitenrealistische binnenwereld.’

Soms spreek je jezelf tegen ook al wil je jezelf houden aan je eigen filosofie of idee. Het is niet altijd mogelijk in een rechte lijn te leven. Soms doe je concessies aan je zelf. Flexibiliteit heet dat met een mooi woord. Meegaandheid om te overleven in deze consumptiemaatschappij. Alleen waar ligt je grens om je altijd maar weer flexibel op te stellen?
Hoe ver ga je daarin? Kunst kan de harde realiteit compenseren zodat het je omgeving iets dragelijker maakt.

Willy Vittali

Lees meer >> | 2117 keer bekeken

Een vreemd boek

Het enorme boek lag boven op de boekenkast. Al jaren had Joost er niet meer ingekeken en hij moest het eerst afstoffen voordat hij het kon inzien. Het was al een oud boek dat hij voor zijn tiende kerstfeest van zijn grootouders had gekregen. Het stond vol met afbeeldingen van beroemde kunstwerken uit de jaren twintig. Hij zocht een mooie plaat om na te tekenen voor de schilderles; en wist dat er een afbeelding in stond van een kleuter die lag te slapen te midden van konijntjes in een hok vol stro. Al bladerend door het boek vergat Joost de tijd.

Eindelijk vond hij wat hij zocht, een haveloos kind dat lag te slapen temidden van zeven konijntjes in een konijnenhok vol stro, een aandoenlijk beeld. Joost pakte zijn schetsboek en begon te tekenen totdat de slaap hem dwong het boek dicht te slaan. Hij droomde over het kind, hoe het met de konijntjes had gespeeld voor het insliep.

De volgende ochtend bekeek hij zijn schets en was tevreden. Zeven konijntjes en een deel van het kind stonden al in houtskool op het papier. Joost sloeg het boek weer open en wilde verder gaan maar er leek iets niet te kloppen. Op de plaat stonden maar zes konijntjes en de houding van het kind leek zo anders dan voorheen.

Hij gumde het een en ander weg en begon opnieuw. Na verloop van tijd stond alles op zijn plaats en kon hij de tekening al verder uitwerken, helaas dwong onverwachts bezoek hem te stoppen. Hij ruimde alles op en zou enkele dagen later pas weer tijd hebben om verder te gaan met de tekening.

Drie dagen later hervatte Joost het werk; sloeg het boek opnieuw open en tot zijn verbijstering telde hij maar drie konijntjes en het leek erop dat het kind had gehuild.

Joost bladerde nog even verder om te zien of hij niet de verkeerde bladzijde had gekozen maar dat was niet zo. Het was een raar geval. Met een klap sloeg hij het boek dicht en legde de tekening weg. Toch bleef het knagen. Waar waren die konijntjes gebleven? Hij bladerde weer naar de plaat in het boek. Het kind lag weer te slapen zoals Joost hem de eerste keer had aangetroffen met een konijntje in zijn armen in een verder leeg konijnenhok; er waren zes konijntjes verdwenen. Langzaam bladerde hij verder in het boek. Joost moest zich vergissen, er stonden misschien nog andere afbeeldingen van dit kind in het boek. Een schok ging door hem heen.

Op de posterfoto die opengevouwen voor hem lag zag hij een vreemd tafereel. Een schilderij waarop een tafel vol fruit, bloemen en drank in prachtige kleuren was afgebeeld hield zijn blik gevangen; schuin boven dit prachtige stilleven hingen de zes konijntjes plankstijf met hun pootjes bij elkaar gebonden als een morbide bosje droogbloemen. Het jongetje stond; met het overgebleven konijntje in zijn armen tegen de tafelpoot geleund en keek met betraande ogen naar de zes dode konijntjes op.

Het raadsel van de verdwenen konijntjes leek opgelost.
Troostend aaide Joost over het papieren hoofd van het kind en mompelde 'slaap kindje slaap,' waarna hij het boek zachtjes sloot. Hij hoopte dat het kind zou gaan slapen. Daarna klom Joost met het zware boek in zijn armen op een stoel en legde het behoedzaam terug op de boekenkast.
De tekening maakte hij een andere keer wel af!

Willy

Lees meer >> | 2238 keer bekeken

Kunst te kijk

Kunst te kijk

Kunst is een prachtig bindmiddel, mensen kijken, bedenken dan wat ze zien en dan wordt er druk over gepraat. Dat gebeurde ook tijdens de atelierroute waar ik voor de tweede maal aan mee mocht doen. Het afgelopen weekend, 7 en 8 juni, stond mijn voordeur wagenwijd open. Ongeveer 300 bezoekers stapten over de drempel en bekeken vol interesse mijn schilderijen.

Lees meer >> | 2175 keer bekeken

UITNODIGING VOOR DE ATELIERROUTE BOVEN ‘T IJ 2008

Op zaterdag 7 juni en zondag 8 juni 2008 vindt de jaarlijkse Atelierroute Boven ’t IJ plaats. Bijna 80 kunstenaars heten u beide dagen tussen 12 en 18 uur welkom in hun atelier of expositieruimte om hun werk te bewonderen en eventueel te kopen. Het kunstaanbod is groter en gevarieerder dan ooit, en van hoge kwaliteit. De fraaie overzichtstentoonstelling is in het Bredero College, Meeuwenlaan 132. Daar vindt ook de feestelijke opening plaatsvindt op vrijdag 6 juni om 19.00 uur. In de kerken van Schellingwoude, Durgerdam, Ransdorp en Holysloot worden concertjes verzorgd die vrij toegankelijk zijn. Het thema van de route is ‘Kunst en verhalen’: u zult op verschillende locaties verhalenvertellers aantreffen. Bovendien kunt u een ‘Kunst en verhalen’-boek bij elkaar sparen door bij iedere kunstenaar één pagina mee te nemen. We nodigen u van harte uit voor dit sprankelende gebeuren. Raadpleeg onze website voor de deelnemende kunstenaars, het complete programma en een routekaart:

Lees meer >> | 6166 keer bekeken

De symboliek van de slang deel 1

Omdat ik met een schilderij ben begonnen waarop een slang is te vinden die zich opricht naast een zwangere vrouw die met haar handen en voeten lijkt vast te zitten aan deze slang, hemel en de aarde. Begon ik me af te vragen wat de slang wel betekent in de symboliek.

De tekening ontstond zo maar als een van de vele tekeningetjes die ik maak op mijn werk als ik aan de telefoon wacht op verbinding. De zwangere vrouw is een stukje van mijn realiteit doordat er in mijn omgeving zoveel mensen zwanger zijn of net zijn bevallen. Ik droomde zelfs van zwangere vrouwen en foetussen en massa‘s water.

Lees meer >> | 4295 keer bekeken

De symboliek van de slang deel 2

Op mijn zoektocht naar de betekenis van de slang kwam ik terecht bij de oude mythen en sproken. Een Perzisch sprookje was het eerste dat ik vond. Het ging over goed en kwaad een begrip zo oud als de wereld. Het dualisme.

Het gedachtegoed van Zarathoestra en de Avesta, Ahura Mazda.

Lees meer >> | 1179 keer bekeken

De vergulde lijst

De vergulde lijst
De galeriehouder veert op van zijn stoel als het tweetal binnenkomt.
Een magere lange man en een opvallende vrouw in bontgekleurde kleding.

De tulband op haar hoofd is wat je noemt een blikvanger. Ze knikken beleefd naar Ton de eigenaar van "De vergulde lijst".
De vrouw blijft voor een enorm bont beschilderd doek staan en pakt haar leesbril uit haar tas; Zet deze op haar neus en begint aandachtig de tekst naast het doek te bestuderen. De man daarentegen kijkt verveeld in het rond en lijkt niet veel met kunst op te hebben.

Lees meer >> | 2379 keer bekeken

Over kunst en denken

Een hele tijd geleden, tijdens een schilderles ontstond er een heftige discussie omdat ik moeite had met het schilderen van abstracte "kunst". De leraar wil zijn leerlingen vrijer maken door ons te beperken zowel in het materiaal gebruik als wel door ons denkvermogen in te dammen. Ik was bij de schilder op les gegaan om technieken te leren en naar model te werken.

Lees meer >> | 2353 keer bekeken

De tuin van Claude Monet 1840 - 1927, Frans impressionistisch schilder

Je moet een beetje gek zijn wanneer je door nieuwsgierigheid gedreven zover gaat dat je in de stromende regen in een lange rij gaat staan met nog honderd andere nieuwsgierigen, om even de sfeer te proeven van de omgeving van een schilder uit vervlogen tijden.

Monet legde zijn tuin met liefde aan; de tuin wordt in stand gehouden als eerbetoon aan de schilder en hoogstwaarschijnlijk mede door het commerciële succes.

Lees meer >> | 2457 keer bekeken